Składowanie to nie używanie.

Składowanie to nie używanie.

Składowanie to nie używanie. Amazon nie odpowie za naruszenie znaku towarowego DAVIDOFF.

W artykule omówię wyrok TS UE z 2 kwietnia 2020r. C-567/18 i opiszę praktyczne znaczenie orzeczenia dla przedsiębiorców.

W dniu 2 kwietnia 2020r. Trybunał Sprawiedliwości wydał wyrok C-567/18, w którym dokonał wykładni przepisu art. 9 ust. 2 lit. b rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie znaku towarowego UE oraz art. 9 ust. 3 lit. b rozporządzenia nr 2017/1001 w sprawie znaku towarowego UE.

Trybunał stwierdził, iż przepisy te należy interpretować w ten sposób, że „podmiot, który składuje dla osoby trzeciej towary naruszające prawo do znaku towarowego, nie wiedząc o tym naruszeniu, należy uznać za podmiot, który nie magazynuje tych towarów w celu ich oferowania lub wprowadzania do obrotu w rozumieniu tych przepisów, jeżeli podmiot ten nie realizuje tych celów osobiście”.

Zapytanie prejudycjalne do Trybunału złożono w związku z postępowaniem Coty Germany GmbH przeciwko Amazon Services Europe Sàrl, Amazon Europe Core Sàrl, Amazon FC Graben GmbH, Amazon EU Sàrl;

Powód – firma Coty – jest dystrybutorem perfum i posiada licencję na unijny znak towarowy „DAVIDOFF”. Pozwane spółki, należące do koncernu Amazon, zajmują się składowaniem towarów na rzecz zewnętrznych podmiotów oraz oferowaniem możliwości ogłaszania ofert sprzedaży za pośrednictwem internetowej platformy handlowej amazon.de. Zdaniem powoda pozwane naruszyły jego prawa do znaku towarowego przez oferowanie do sprzedaży oraz składowanie towarów oznaczonych spornym znakiem towarowym „DAVIDOFF”. Naruszenie zostało wykryte za pośrednictwem tzw. tajemniczego klienta, który dokonał zakupu na platformie handlowej.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym Bundesgerichtshof (federalny trybunał sprawiedliwości, Niemcy) uznał, że rozstrzygnięcie sprawy zależy od wykładni art. 9 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 oraz art. 9 ust. 3 lit. b) rozporządzenia 2017/1001 i dlatego zwrócił się do TS z pytaniem prejudycjalnym:

„Czy podmiot, który przechowuje na rzecz osoby trzeciej towary naruszające prawo znaków towarowych, nie wiedząc o naruszeniu tego prawa, posiada te towary w celu oferowania lub wprowadzania do obrotu, jeżeli nie on sam, lecz tylko osoba trzecia zamierza oferować te towary lub wprowadzać je do obrotu?”

Pytanie zmierzało zasadniczo do ustalenia, czy art. 9 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 oraz art. 9 ust. 3 lit. b) rozporządzenia 2017/1001 należy interpretować w ten sposób, że podmiot, który składuje dla osoby trzeciej towary naruszające prawo do znaku towarowego, nie wiedząc o tym naruszeniu, należy uznać za podmiot magazynujący te towary w celu ich oferowania lub wprowadzania do obrotu w rozumieniu tych przepisów, jeżeli podmiot ten nie realizuje tych celów osobiście.

Artykuł 9 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009, którego istota została powtórzona w art. 9 ust. 3 rozporządzenia 2017/1001, wymienia w sposób niewyczerpujący rodzaje używania, których właściciel znaku towarowego może zakazać na podstawie art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009 i art. 9 ust. 1 rozporządzenia 2017/1001. Wśród nich, w art. 9 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 2007/2009, którego istota została powtórzona w art. 9 ust. 3 lit. b) rozporządzenia 2017/1001, figuruje oferowanie towarów, wprowadzanie ich do obrotu lub ich magazynowanie w tym celu.

W niniejszej sprawie Trybunał uznał, iż pozwane spółki Amazon po pierwsze jedynie składowały odnośne towary, nie oferując ich osobiście do sprzedaży ani nie wprowadzając do obrotu, a po drugie – nie zamierzały oferować tych towarów ani wprowadzać ich do obrotu.

Jednakże zdaniem TS, choć pozwane nie oferowały osobiście towarów do sprzedaży i nie wprowadzały ich do obrotu, nie wyłącza to możliwości stwierdzenia, że używały znak towarowy. Miałoby to miejsce w sytuacji, gdyby magazynowanie odbywało się na rachunek własny pozwanych lub w przypadku braku możliwości zidentyfikowania sprzedawców zewnętrznych.

Podsumowując znaczenie wyroku TS C-567/18 – przedsiębiorcy świadczący usługi składowania towarów i udostępniania ofert sprzedaży na platformach handlowych nie będą ponosili odpowiedzialności za naruszanie prawa do znaków towarowych przez ich używanie pod następującymi warunkami:

1. Składujący przedsiębiorca nie może wiedzieć o naruszaniu prawa do znaku przez osobę trzecią.

2. Znak towarowy nie może być wykorzystywany w ramach własnej komunikacji handlowej przedsiębiorcy, co oznacza, że przedsiębiorca nie może składować towarów w celu ich oferowania lub wprowadzania do obrotu.

3. Przedsiębiorca nie może w żaden sposób używać znaku towarowego za pośrednictwem innych podmiotów.